- panikarz
- сущ.• паникер* * *♂, мн. Р. \panikarzy/(\panikarzów) паникёр* * *м, мн P panikarzy / (panikarzów)паникёр
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
panikarz
Смотреть что такое "panikarz" в других словарях:
panikarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna skłonny do panikarstwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie bądź panikarzem, zdążymy na czas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
panikarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pogard. «osoba skłonna do ulegania panice, ogarnięta paniką lub szerząca panikę» Kilku panikarzy wywołało niepotrzebny niepokój … Słownik języka polskiego
panikarz — Mężczyzna tchórzliwy, bojaјliwy, lub pełen obaw Eng. A fearful, cowardly, or apprehensive man who easily panicks … Słownik Polskiego slangu
alarmista — m odm. jak ż IV, CMs. alarmistaiście; lm M. alarmistaiści, DB. alarmistatów przestarz. «osoba rozgłaszająca niepokojące wieści, szerząca panikę; panikarz» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
panikarka — ż III, CMs. panikarkarce; lm D. panikarkarek forma ż. od panikarz … Słownik języka polskiego
